مصرف ویاگرا و خطرات و عوارض جانبی احتمالی آن

مصرف ویاگرا یکی از راهکارهای دارویی برای درمان اختلال نعوظ است که به شکل گسترده‌ای در ۳۰ سال گذشته در بین مردان رواج داشته و حتی صدمات جبران ناپذیری به آنها زده است.

مردان برای درمان اختلال نعوظ خود بیشتر به سمت مصرف ویاگرا می‌روند. این دارو از طریق آرام سازی عضلات در دیواره رگ‌های خونی در مناطق خاصی از بدن، فرایند خون رسانی را بهتر می‌کند و نتیجه آن ایجاد حالت نعوظ مناسب و استاندارد است.

در حقیقت کلمه ویاگرا یک نام تجاری برای سیلدنافیل سیترات است که برای درمان اختلال نعوظ و فشار خون شریانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ویاگرا همچنین تحت نام تجاری دیگری با عنوان روا تیو (Revatio) فروخته می‌شود و فرمول شیمیایی سیلدنافیل سیترات به صورت C22H30N6O4S است.

حالا در این مطلب با ما همراه باشید تا عوارض جانبی و خطرات احتمالی مصرف ویاگرا را بررسی کنیم و ببینیم که این دارو چه کمکی به مردان مبتلا به اختلال نعوظ می‌کند.

 آیا مصرف ویاگرا ایمن است؟

ویاگرا در ابتدا برای کمک به کاهش فشار خون طراحی شده بود، اما در حال حاضر به عنوان یک درمان معمول اختلال نعوظ استفاده می‌شود. این دارو به طور کلی برای آرام سازی و حفظ آرامش فرد به کار گرفته می‌شود، اما در کنار آن ممکن است طیف وسیعی از عوارض جانبی را نصیب فرد کند. بر اساس نتایج آزمایشهای بالینی، شایع‌ترین عوارض جانبی مصرف ویاگرا عبارتند از:

• سردرد
• گرفتگی بینی
• اختلال بینایی
• فتوفوبیا یا حساسیت به نور
• سوء هاضمه
• به طور معمول، برخی از کاربران سینوپسی را تجربه کرده‌اند، جایی که همه چیز ظاهراً رنگ آبی دارد.

در موارد بسیار نادر، استفاده از ویاگرا می‌تواند بر روی اعصاب بینایی و اعصاب غیر عصبی داخل چشم تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه باعث نابینایی موقت شود. البته این عارضه جانبی بسیار کم است و در موارد معدود دیده شده است. در مورد سایر عوارض جانبی بالقوه مصرف ویاگرا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پریاپیسم یا همان  نعوظ دردناک و طولانی مدت که بسیار نادر است
•  حمله قلبی
•  افت شنوایی ناگهانی
•  افزایش فشار داخل چشم

 از سال ۲۰۰۷ به بعد، داروی ویاگرا به عنوان یک داروی مؤثر در کاهش ناگهانی شنوایی شناخته شده و در ایالات متحده علامت هشدار دهنده خطر احتمالی کاهش ناگهانی شنوایی را دارد.

 جالب است بدانید که مصرف ویاگرا می‌تواند خون را به عصب بینایی کاهش دهد و در نتیجه منجر به ایجاد ناگهانی از بین رفتن بینایی شود. این عوارض جانبی بسیار نادر به طور عمده در افرادی که سابقه بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا و یا مشکلات چشم قبل از ازدواج داشته‌اند رخ می‌دهد. البته هنوز هم ارتباط بین نابینایی و مصرف این دارو کشف نشده است.

مصرف ویاگرا و خطرات و عوارض جانبی احتمالی آن

تداخلات مصرف ویاگرا

 افراد مبتلا به ایدز یا همان HIV  یکی از مهار کننده‌های پروتئاز را استفاده می‌کنند، لازم است که در مورد مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنند. مهارکننده‌های پروتئاز افزایش خطر و شدت عوارض جانبی این دارو را افزایش می‌دهند. این افراد به هیچ وجه اجازه مصرف بیش از ۲۵ میلی گرم را در هر زمان و در بیشتر از هر ۴۸ ساعت را ندارند.

افراد مبتلا به مسدودکننده آلفا (alpha-blockers) باید اطمینان داشته باشند که مصرف ویاگرا حداقل ۴ ساعت قبل یا بعد از داروی اختصاصی آنها صورت می‌گیرد. این موضوع می‌تواند به کاهش خطرناک فشار خون آنها کمک کند. بنابراین می‌بینیم که استفاده از این ویاگرا برای درمان اختلال نعوظ باید تحت نظر پزشک انجام گیرد و افراد مصرف کننده دارو هم باید تداخلات آن را در نظر بگیرند.

 چه کسانی نباید از ویاگرا استفاده کنند؟

 با وجود اینکه مصرف ویاگرا می‌تواند یک راهکار مفید برای درمان اختلالات نعوظ باشد، اما برخی از افراد به دلیل شرایط خاص جسمی و بیماری خود اجازه استفاده از این دارو را ندارند:

• افراد تولیدکننده اکسید نیتریک، نیترات و نیتریت‌های آلی
• مردانی که به دلیل عوامل خطر قلبی و عروقی به آنها توصیه شده است که از دخول آلت تناسلی خودداری کنند
•  افراد مبتلا به اختلال شدید کبدی
•  افراد مبتلا به بیماری کلیوی
•  افراد دارای فشار خون پایین به دلیل افت فشار خون
•  افرادی که اخیراً حمله قلبی یا سکته مغزی داشتند
•  افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا به صورت ارثی
• برخی از ورزشکاران این دارو را برای افزایش ظرفیت خود در ورزش مصرف می‌کنند، اما شواهد کمی برای حمایت از این فرضیه و این روش استفاده وجود دارد.

اثرات مصرف داروی ویاگرا

 ویاگرا می‌تواند به مردانی که قادر به ایجاد حالت نعوظ یا قادر به نگهداری حالت نعوظ خود نیستند کمک کند. این دارو کمک می‌کند که مردی که قبلاً به حالت تحریک جنسی رسیده است، پاسخ نعوظ بهتری داشته باشد، اما فراموش نکنیم که این دارو در تحریک جنسی نقش خاصی ندارد. بنابراین مردانی که تحریک جنسی ندارند نیازی به استفاده از ویاگرا هم نخواهند داشت.

 در مورد ساز و کار این دارو، وقتی که یک مرد تحریک جنسی می‌شود، اکسید نیتریک توسط سیستم عصبی در بافت آلت تناسلی آزاد می‌شود. اکسید نیتریک به صورت همزمان یک آنزیم را تحریک می‌کند که منجر به تولید مونو فسفات گوانوزین سیکلیک (cGMP) می‌شود. این ماده سبب می‌شود که شریان‌ها در آلت تناسلی بزرگ‌تر شوند و سرخرگ‌ها خون بیشتری به بافت در حال نعوظ آلت تناسلی ارسال کنند. مصرف ویاگرا از تخریب cGMP در داخل بافت آلت تناسلی جلوگیری می‌کند و در نتیجه جریان خون و نعوظ ادامه می‌یابد.

مصرف ویاگرا و خطرات و عوارض جانبی احتمالی آن

میزان مصرف داروی ویاگرا

 کسانی که سابقه استفاده از ویاگرا برای درمان اختلال نعوظ خود را داشته‌اند می‌دانند که این دارو به شکل‌های مختلفی به بازار عرضه می‌شود و حتی نام‌های تجاری متفاوتی دارد. به همین دلیل شما به عنوان مصرف کننده باید ببینید که داروی شما از کدام شکل است:

• قرص ویاگرا: مصرف بیش از حد قرص ویاگرا می‌تواند بسیار جدی باشد، اما رخ دادن مرگ در آن بسیار نادر است. اگر دارو برای اختلال نعوظ یا پرفشاری خون شریانی مصرف شود، دوز آن متفاوت خواهد بود. قرص‌های ویاگرا در دو شکل قرص آبی و قرص‌های الماسی شکل هستند که در دوزهای ۲۵، ۵۰ یا ۱۰۰ میلی گرم در بازار فروخته می‌شود. هر فرد حداکثر می‌تواند یک قرص را در یک دوره ۲۴ ساعته و ۳۰ دقیقه یا یک ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف می‌کند.
• رواتیو: برای پرفشاری خون شریانی، این داروها در سه مدل قرص‌های سفید رنگ، قرمز رنگ و پوشش داده شده با لایه نازک به بازار عرضه می‌شوند. این قرص‌ها ۲۰ میلی گرمی هستند و ۳ بار در روز مصرف می‌شود.

مصرف بیش از حد یا اوردوز

 مصرف بیش از حد ویاگرا می‌تواند جدی و خطرناک باشد. اگر فکر می‌کنید که بیش از مقدار مشخص استاندارد مصرف کرده‌اید، لازم است که سریعاً خود را به یک پزشک یا مراکز کنترل سلامتی نشان دهید. از جمله عوامل نشان دهنده مصرف بیش از حد این دارو عبارتند از:

• استفراغ
• بینایی تیره و دید و تحریف
• papilledema – تورم در عصب بینایی
• نوروپاتی بینی – آسیب به عصب بینایی
• تاکیکاردی (افزایش ضربان قلب)
• پریاپیسم طولانی مدت
• کوری
• رابدومیولیز – شکستگی عضلات
• اسهال
• مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد نادر است اما ممکن است.

مصرف ویاگرا و خطرات و عوارض جانبی احتمالی آن

تاریخچه داروی ویاگرا

در ابتدا، ویاگرا توسط دانشمندان Pfizer که در U.K کار می‌کردند، طراحی شده بود. آن‌ها در واقع بر روی یک دارو مناسب برای پرفشاری خون، یا فشار خون بالا و آنژین پکتیکس، یک علامت بیماری ایسکمیک قلبی بود، کار می‌کردند.

در طول آزمایشات فاز 1، مشخص شد که این دارو برای جلوگیری از آنژین صدری بسیار ضعیف است، اما باعث نعوظ قابل توجه آلت تناسلی می‌شود. ویاگرا در سال 1998 به بازار رفت و اولین درمان خوراکی بود که برای درمان نارسایی نعوظ در ایالات متحده تأیید شد.

ظهور شهاب سنگی ویاگرا باعث شد که استفاده از آن به عنوان ماده دارویی ممنوع شود. اما، استفاده از ویاگرا در افراد بدون اختلال نعوظ به نظر نمی‌رسد که هیچ تاثیری داشته باشد. با این وجود، محققان خاطر نشان کردند که اثر پلاکتی قابل توجه است. در یک یادداشت مشابه، هیچ اثر اثبات شده‌ای برای زنان در مصرف این دارو وجود ندارد.

در انتها باید این نکته را متذکر شویم که تأثیر مصرف ویاگرا بر درمان اختلال نعوظ غیر قابل انکار است. در حقیقت این دارو می‌تواند سازگاری فراهم کند که فرد برای مدت زمان بیشتری حالت نعوظ خود را حفظ کند. اما از آنجایی که تأثیر دارو مستقیماً بر روی خون و بخش‌های تولید کننده خون است، افرادی که از این لحاظ دچار مشکل و بیماری هستند نمی‌توانند مصرف کننده ویاگرا باشند. عوارض جانبی ویاگرا بسیار کم هستند، اما کسانی که دچار مشکل هستند باید خود را برای شرایط سخت‌تری آماده کند. این در حالی است که از روش‌های ایمن‌تر مانند دستگاه وکیوم آقایان راهکاری مناسب و بدون تأثیر منفی بر روی شرایط جسمی فرد است. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از طریق شماره‌های درج شده در وب سایت با ما در تماس باشید.