آيا می دانيد ناتوانی جنسی به راحتی قابل درمان است ؟

ناتوانی جنسی يک مشکل مشترک است که بيمار و همسرش را تحت تاثير قرار می دهد. چگونه می توان به بيماران در حل این مشکل کمک کرد ؟

گفته می شود که شايع ترين مشکل درمان نشده در جوامع مختلف ناتوانی جنسی است و تنها %1 افراد مبتلا به اين مشکل تحت درمان قرار می گيرند.

شايع ترين علل عدم درمان در اين مورد نداشتن اطلاعات کافی در مورد روشهای درمانی مطمئن و بدون خطر آن می باشد.

بيش از %10 افراد جامعه ( حدود 3/5 ميليون زوج در ايران ) دچار اين مشکل هستند. ” شما تنها نيستيد .”

ناتوانی جنسی مردان چيست ؟

بطور ساده عدم توانايی در ايجاد و حفظ نعوظ مناسب جهت انجام مقاربت موفق را ناتوانی جنسی گويند که نه تنها تاثير بسيار زيادی بر روی کيفيت زندگی افراد دارد بلکه مشکل مشترکی است که خود شخص و هسمر او را تحت تاثير قرار می دهد و باعث اضطراب، افسردگی و کاهش برداشت شخصی از زندگی زناشويی افراد و از بين رفتن اعتماد به نفس می شود که هر يک به تنهايی باعث افزايش عوارض روحی و اجتماعی مربوط به اين بيماری می شود.

آيا اين بيماری نادر است ؟

ميليونها زوج در دنيا از اين مشکل رنج می برند. با افزايش سن از پنجاه سال به هفتاد سال شيوع اين بيماری از حدود %5 به %15 افزايش می يابد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که %60 مردان در دهه پنجم عمر خود قادر به فعاليت جنسی هستند ولی با رسيدن به دهه هفتم زندگی اين توانايی تنها در %33 آنها وجود دارد.%60 مردانی که دچار سکته قبلی شده اند از ناتوانی جنسی رنج می برند و %50 افراد ديابتی نيز اين مشکل را دارند. لازم به ذکر است که اين مشکل حتی در %5 افراد زير 40 سال نيز با درجات مختلف وجود دارد. در کشور ما حدودا 3 ميليون زوج از اين مشکل رنج می برند و تنها حدود %1 آنها تحت درمان قرار گرفته اند! اولين قدم و چه بسا مشکل ترين مسئله در اين بيماران پذيرش وجود مشکل می باشد زيرا پس از آن ميتوان به آسانی روشی جهت درمان آن يافت.

 

 

مکانيسم نعوظ در عضومردان

نعوظ طبيعی عضو مردانه به دنبال هماهنگی پيچيده ای که بين اعصاب؛ عروق و غرايز جنسی شخص صورت می گيرد اتفاق می افتد. اين هماهنگی باعث هجوم خون به داخل عضو مردانه و به دنبال آن نعوظ عضو می گردد. در طول مدت نعوظ دريچه های وريدی بسته بوده بنابراين نعوظ تداوم می يابد. پس از انزال دريچه های وريدی باز شده و با خروج خون از عضو مردانه نعوظ خاتمه يافته و عضو تناسلی به حالت اوليه بر می گردد. لازم به ذکر است که افراد طبيعی چندين بار به هنگام خواب و در صبحگاه دچار نعوظ می شود ( نعوظ صبحگاهی )

این مطلب را نیز از دست ندهید:  آیا هندوانه می‌تواند به درمان اختلال نعوظ کمک کند؟

چه عواملی باعث ناتوانی جنسی می گردند ؟

با بالا رفتن سن شيوع اين مشکل افزايش می يابد و بطور کلی در %15 موارد علت ناتوانی جنسی بروز مشکلات روحی ( معمولا در افراد جوان ) و در %85 موارد به دليل اختلال در عملکرد فيزيولوژيک شخص می باشد که شايع ترين علل آن بيماريهای عروقی %40 ( مانند تصلب شرايين )، ديابت %30، اختلالات عصبی %10 ( مانند قطع نخاع، پارکينسون، MS… ) جراحيهای لگن و صدمات آن %9 داروهای مختلف و مواد مخدر %8 ( مانند سيگار، داروهای ضد فشار خون، داروهای ضد افسردگی ) و اختلالات هورمونی %3 می باشد.

تشخيص علت اين بيماری چگونه می باشد ؟

پس از مراجعه بيمار، مصاحبه پزشک با بيمار در مورد بيماريهای مختلف و عملکرد جنسی شخص اقدامات تشخيصی لازم انجام می شود . قبل از هر چيز بايستی مشخص گردد که علت ناتوانی مسائل روحی روانی است يا مسائل فيزيولوژيک. افرادی که ناتوانی آنها به دليل مشکلات روحی روانی است معمولا نعوظ صبحگاهی دارند ولی در هنگام مقاربت قادر به ايجاد و حفظ آن نيستند ولی افرادی که دچار اختلالات فيزيولوژيک هستند نعوظ صبحگاهی مناسبی ندارند و ممکن است دچار بيماری های مختلفی باشند که در بخش قبلی به آنها اشاره شد. با مراجعه به پزشک و مشخص شدن علت بيماری پزشک می تواند موثرترين و بی خطر ترين روش درمان را برای بيمار انتخاب کند. ممکن است در طی روند تشخيص نياز به اقدامات پاراکلينيکی مانند Rigi-Scan، کاورنوگرافی، سونوگرافی داپلر و … باشد.

درمان ناتوانی جنسی

در افرادی که دچار ناتوانی جنسی در اثر اختلال فيزيولوژيک هستند درمان بر حسب علت اختلال متفاوت است، مثلا در افرادی که صفات ثانويه جنسی در آنها رويت نمی شود درمان هورمونی اولين قدم است و در ساير بيماران بايد از روشهای مختلف موجود استفاده کرد که در جدول زير ، روشهای متداول درمان به همراه مزايا و معايب آنها بطور کامل توضيح داده شده است.

نوع درمان

نکات مثبت نحوه درمان
advantage )

                                     نکات منفی نحوه درمان
Disadvantage )

مشاوره با متخصص مشکلات جنسی و يا روانپزشک بدون جراحی، کمک به شناخت مشکل و ايجاد رابطه خواهد شد. طول درمان و هزينه آن مشخص نيست و درصدهای موفقيت متغير است. در افراد دچار ناتوانی به علل فيزيولوژيک موثر نمی باشد.
قرص يوهيمبين بدون جراحی و درد . ممکن است باعث افزايش ميل جنسی در افراد سالم گردد. مشخصا موثر نيست و تفاوت چندانی با دارونما (Placebo ) ندارد. مدت زمان طولانی بايد استفاده شود و دارای عوارض جانبی ( ايجاد عصبانيت ) متعددی است.
درمان جايگزينی هورمونی بدون جراحی و بدون درد، ممکن است باعث افزايش ميل جنسی شود. تنها در افرادی که دچار کاهش شديد سطح تستوسترون خون هستند ( افرادی که صفات ثانويه جنسی در آنها وجود ندارد) موثر می باشد. باعث بزرگی پروستات، تخريب کبد و احتباس آب در بدن می گردد. بخصوص در افراد با سطح تستوسترون طبيعی ممکن است آنها را در ريسک ابتدا به سرطان پروستات قرار دهد
قرص سيلدنافيلد ( وياگرا ) بدون جراحی و درد، در حدود %70موارد موثر می باشد. استفاده از آن در افرادی که نارسايی قلبی داشته و از ترکيبات نيترات استفاده می کنند ممنوع است. در همه افراد موثر نيست و دارای عوارض جانبی بوده و حتی مواردی از مرگ ناگهانی نيز گزارش شده است.
باعث افزايش ريسک سکته قلبی در افراد بالاتر از 50 سال می گردد و استفاده از آن در افراد زير خطرناک است.
{ مبتلايان به نارسائی قلبی، گرفتگی عروق قلب تست ورزش مثبت فشار خون پائين تر از90/50 ميليمتر جيوه، حجم خون پائين و فشار خون بالاتر از 170/110 ميليمتر جيوه (که از داروهای متعدد استفاده می کنند)، انژينهای قلبی، اريتمی قلبی، سابقه سکته قلبی و يا مغزی، کور رنگی }
سال گذشته مرگ 130 نفر در ايالات متجده در ارتباط با استفاده از دارو ثبت شده و هم اکنون استفاده از آن در بيماران قلبی به عنوان يک روش درمانی مطمئن (Safe Sex) به طور بسيار قوی زير سئوال رفته است.
حتما بايد با تجويز پزشک استفاده شود. و در افرادی بالاتر از 50 سال بايستی پس از مشاوره با متخصص قلب و عروق و تست ورزش تجويز گردد.
قرص زير زبانی اپومورفين در حدود %50 افراد موثر می باشد. دارای عوارض جانبی (تهوع، سرگيجه، تعريق، بی خوابی و …) می باشد و هنوز توسط FDH  تاييد نشده است.
    دستگاه

واکیوم همراه

 

بدون جراحی و دارو، موفق ترين ، موثرترين و مقرون به صرفه ترين روش درمان برای ناتوانی جنسی، زود انزالی و میکرو بودن عضو        می باشد، که شانس موفقيت آن در ناتوانی جنسی حدود 98% تا100% است و مورد تاييد FDA  می باشد. نياز به آموزش و همکاری دقيق بيمار دارد. در افرادی که همسر باکره دارند درمان اوليه نمی باشد. (اين افراد می بايستی به توصيه های دقيق مشاوران گروه مهندسی پزشکی “همراه” توجه کامل نمايندعدم موفقيت آنها بعلت­ ناآشنايی و استفاده نادرست از دستگاه است)
تزريق آمپول به داخل عضو تناسلی

 

بدون جراحی، در حدود %65 موارد  موفقيت آميز است. بشدت دردناک است. بايد توسط پزشک مجرب تزريق شود. بيش از دوبار در هفته نمی توان از اين روش استفاده کرد. می تواند باعث فيبروز عضو و نعوظ طولانی مدت شود که حتی نياز به جراحی خواهد داشت.
جراح عروق

بستن وریدهایی که باعث نشت خون می­شود.

دیگر انجام نمی­شود. نتایج درمانی بسیار ضعیفی داشته است.
جراحی های عروقی

آترالیزیشن

 

تنها در افرادی که فاقد هرگونه ريسک فاکتور ( صدمه عصبی، سيگار، ديابت، فشار خون، سن بالا … ) می باشند ممکن است موثر باشد ( البته در صورتيکه در بررسی های قبل از عمل تشخيص مشکل عروق ثابت شده باشد. )

و در افراد جوان می­توان این عمل را انجام داد.

بين %50-%40 موفقيت ديده شده است. (که درصد قابل قبولی نيست). يکنوع عمل جراحی می باشد. و فيبروز پس از عمل باعث کوچکتر شدن عضو می گردد، هرچند بسته شدن وريدها نقش مهمی در ايجاد حالت نعوظ دارد ولی همگان با اين نظريه موافق نيستند که بستن وريدها موثر و يا منطقی باشد، به سه دليل :
1 – عضلات صاف ديواره وريدها نقش به سزائی در عملکرد انسدادی اين وريدها دارند که افتراق بين اختلال در عملکرد اين عضلات و عملکرد دريچه ای آن امکان پذير نيست.
2- بدليل نبودن روش دقيق ارزيابی وريدهای عضو جهت بررسی بيماری نشت وريدی (venous leakage)  ميزان موفقيت پس از اين عمل جراحی نيز قابل پيش بينی نيست و به مرور زمان تاثير درمانی آن کاهش می يابد.
3- نحوه بستن وريدها و نتايج حاصل از آن توسط پزشکان مختلف بسيار متفاوت است. در نهايت بستن وريدها بعلت عدم موفقيت طولانی مدت توسط صاحب نظران توصيه نمی شود.
پروتز عضو

 

آخرين روش درمانی در صورت عدم موفقيت در روشهای ديگر است ( در کمتر از %5 موارد کاربرد دارد. ) نياز به جراحی دارد و تهاجمی ترين روش درمان است. در 10% -5% موارد پس از گذشت 5 تا 10 سال دچار عفونت، پس زدگی و اختلال در عملکرد خواهد شد که در اين صورت پروتز بايد از بدن خارج گردد. پرهزينه ترين روش درمان است. باعث تغييرات غير قابل برگشت در ساختمان عضو شده که انجام روشهای درمانی ديگر را غير ممکن می سازد. در مقايسه با واکيوم اندازه عضو 20 تا %30 کوچکتر است.

لازم به ذکر است پس از قرص سيلدنافيل (دارای عوارض جانبی متعدد می باشد و در تمام افراد قابل استفاده نيست) استفاده از دستگاه واکيوم شايع ترين درمان مورد استفاده در کشورهای ديگر. اين روش درمانی بی خطرترين، مؤثرترين موفق ترين و مقرون به صرفه ترين روش درمان است.

مرجع جدول بالا کتاب کمپبل اورولوژی چاپ دهم می باشد.

4/5 (1 نظر)