در این نوشته می خوانید:
اختلال نعوظ، یکی از مشکلات شایع جنسی در مردان است. اختلال نعوظ به عنوان مشکلی در ایجاد یا نگه داشتن نعوظ به میزان کافی، برای داشتن رابطه جنسی است. البته ممکن است مردان هر از گاهی مشکلات نعوظ را تجربه کنند، اما اختلال نعوظ که تصاعدی است یا اغلب در حین رابطه جنسی اتفاق می افتد، طبیعی نیست و باید درمان شود.
اختلال نعوظ می تواند به دلایل زیر اتفاق بیافتد:
- هنگامی که جریان خون در آلت تناسلی محدود است یا عصب ها آسیب دیده اند.
- به خاطر استرس یا دلایل عاطفی
به عنوان هشدار اولیه برای بیماری های جدیتر مانند: آترواسکلروز (سخت شدن شریان یا مسدود شده شریانها)، بیماری های قلبی، فشار خون بالا یا قند خون بالا که از دیابت نشات می گیرد نیز میتوتند مطرح گردد.
پزشک شما ممکن است تعداد مختلفی از آزمایشات یا ترکیبی از آنها را انجام دهد تا بتواند تشخیص دهد که آیا شما از اختلال نعوظ (ED) رنج می برید یا خیر. برای تشخیص این بیماری از دو تست جسمی و همچنین روانی استفاده خواهد شد. همچنین از سابقه پزشکی و جنسی شما اطلاعاتی مورد نیاز است. در بعضی از موارد، ممکن است آزمایشات بیشتری ممکن لازم باشد تا پزشکان دریابند که آیا شما مشکلات پزشکی دیگری دارید که باعث بروز علائم اختلال نعوظ شود. تشخیص دقیق بیماری همواره مهم است زیرا به پزشکان برای تشخیص موثرترین روش درمانی برای شما کمک می کند.
معاینه جسمی و اختلال نعوظ
اگر علائم اختلال نعوظ دارید، احتمالاً پزشک معاینه جسمی را برای ارزیابی سلامت کلی شما آغاز می کند. در حین معاینه، پزشک ممکن است به آلت تناسلی و بیضه های شما نگاه کند و حس عصبی شما را ارزیابی کند. همچنین ممکن است برای بررسی پروستات شما، پزشک یک آزمایش رکتوم را انجام دهد.
این آزمایشات دردناک نیستند و از آنجا که می توانند اطلاعات مفیدی در مورد وضعیت شما را ارائه دهند، بسیار سودمند هستند.
سابقه سلامتی و اختلال نعوظ
از آنجا که اختلال نعوظ اغلب به دلیل سایر شرایط پزشکی ایجاد می شود، پزشک شما می خواهد که از تاریخچه پزشکی شما آگاهی داشته باشد.
در مورد مشکلات بهداشتی که شما در گذشته با آن رو به رو بوده اید و تمام دارو های مصرفی چه تجویزی و چه بدون نسخه، به پزشک خود اطلاع دهید. این همچنین مهم است که در صورت استفاده از دارو های غیرقانونی، نوشیدن الکل یا استفاده از دخانیات پزشک خود را در جریان قرار دهید.
تاریخچه شخصی و جنسی و اختلال نعوظ
اطلاعات در مورد تاریخچه شخصی و جنسی شما در هنگام تشخیص بیماری ممکن است قابل استفاده و سودمند باشد. پزشک شما ممکن است سوالاتی از قبیل زیر را از شما بپرسد:
- چه زمانی برای اولین بار متوجه علائم اختلال نعوظ شدید؟
- علائم اصلی که در شما بروز پیدا کرده، کدامند؟
- معمولا چند بار نعوظ دارید؟
- اگر شما نعوظ دارید، آنها چقدر استوار هستند؟
- شما در شب نعوظ دارید یا در صبح؟
- از چه روش های جنسی استفاده می کنید؟
- آیا شما متوجه این نکته شده اید که توانایی شما برای نعوظ در زمان های مختلف در طول رابطه تغییر می کند؟
- آیا در روابط فعلی شما مشکلی وجود دارد؟
- اختلال نعوظ چگونه بر روابط فعلی شما تأثیر گذاشته است؟
- آیا مشکلی در رابطه با شروع رابطه جنسی یا برانگیختگی دارید؟
- نگرانی و مشکلات دیگر سلامتی یا شرایط مزمن شما کدامند؟
این بسیار مهم است که شما به این سؤالات صریح و صادقانه پاسخ دهید، بنابراین پزشک شما می تواند وضعیت شما را به طور دقیق ارزیابی کند تا در نتیجه بتواند درمان مؤثر را تجویز کند.
معاینات سلامت روانی
برخی از مشکلات بهداشت روان به اختلال نعوظ ربط دارد. به همین دلیل ممکن است پزشک از شما سؤالاتی برای آزمایش در رابطه با افسردگی، اضطراب یا دلایل روانشناختی بپرسد. همچنین ممکن است از شما سؤالاتی مانند اینکه آیا اخیرا استرس زیادی را تجربه کردهاید یا اخیرا تغییرات بزرگی در زندگی شما اتفاق افتاده است پرسیده شود. اگر پزشک فکر کند که علت روانی برای این بیماری وجود دارد، ممکن است شما را به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهد.
سایر معاینات و آزمایش ها برای تشخیص
برای بررسی مشکلات اساسی و شرایطی که این بیماری به وجود می آورد یا ارزیابی بیشتر وضعیت، ممکن است شما به آزمایشات دیگری نیز نیاز داشته باشید. این آزمایشات شامل موارد زیر می شود:
آزمایش خون: این آزمایش ساده شامل گرفتن نمونه خون از شما میشود که به منظور بررسی شرایط سلامتی شما مانند بیماری های قلبی، بیماریهای کلیوی، تستوسترون پایین، دیابت یا سایر موارد است.
آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می تواند دیابت و سایر مشکلات سلامتی را که ممکن است سبب بروز علائم اختلال نعوظ شود را غربالگری و نشان دهد.
سونوگرافی: در حین سونوگرافی، یک دستگاه بر روی رگ های خونی که خون آلت تناسلی را تأمین می کنند، نگه داشته می شود. این آزمایش تشخیص می دهد که آیا شما مشکل جریان خون دارید یا خیر. بعضی اوقات ممکن است تزریقی برای ایجاد نعوظ در آلت تناسلی شما ایجاد شود. این به تکنسین سونوگرافی اجازه می دهد تا تغییرات جریان خون و فشار در آلت تناسلی شما را ارزیابی کند.
تست نعوظ شبانه: برای این آزمایش، شما در هنگام شب یک وسیله پلاستیکی حلقه مانند را روی آلت تناسلی خود می پوشانید تا مشخص شود که آیا شما در طول خواب نعوظ دارید یا خیر. این آزمایش برای پزشک شما مشخص می کند که آیا شما از نظر جسمی قادر به نعوظ هستید. آزمایش نعوظ شبانه معمولاً در خانه یا با گذراندن یک شب در درمانگاه انجام می شود. گاهی اوقات، این آزمایش شامل استفاده از یک دستگاه مانیتورینگ الکترونیکی برای ثبت تعداد نعوظ های شما، ثبات، استواری و ماندگاری آنها است.
آزمایش تزریق: یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای ایجاد نعوظ، دارو را به آلت تناسلی شما تزریق می کند. گاهی اوقات، این دارو ها به مجرای ادراری تزریق می شوند. این کار به پزشک شما اجازه می دهد تا دریابد که آلت تناسلی شما تا چه حد پر می شود و نعوظ شما برای چه مدت طول می کشد.
واکنش Bulbocavernosus: این تست برای ارزیابی احساس عصبی در آلت تناسلی شما انجام می شود. پزشک سر آلت تناسلی شما را فشار می دهد تا ببیند که آیا مقعد شما بلافاصله منقبض می شود. اگر اینگونه نباشد، یک مشکل عصبی دلیل این اختلال نعوظ است.
بیوتزیومتری آلت تناسلی: از ارتعاشات الکترومغناطیسی برای بررسی حساسیت و عملکرد عصب استفاده می شود. اگر شما به ارتعاشات حساسیت کمی داشته باشید، ممکن است آسیبی رد عصب خود داشته باشید.
تزریق پویا cavernosometry: این آزمایش برای آقایان با نشت وریدی منظور می گردد. مایعات درون آلت تناسلی فرستاده و اندازه گیری می شود، بنابراین پزشکان می توانند شدت نشت را ارزیابی کنند.
Cavernosography: یک cavernosography با انجام یک تزریق پویا cavernosometry استفاده میشود. این آزمایش شامل تزریق رنگ به آلت تناسلی و سپس گرفتن اشعه ایکس آلت تناسلی مرد می باشد. این آزمایش نیز به پزشکان اجازه می دهد تا میزان نشت وریدی را ببینند.
بر اساس نتایج این آزمایشات، پزشک با شما و در صورت تمایل، با شریک زندگی شما در مورد اهداف، ترجیحات و گزینه های تشخیصی و درمانی بیشتر شما صحبت خواهد کرد. کارشناسان پزشکی معتقدند که مشارکت آگاه و فعال در تصمیمگیری در مورد مراقبت و معالجه، برای بیماران (و شریک آنها) بسیار مهم است.
تشخیص زودرس اختلال نعوظ
هرچه زودتر اختلال نعوظ تشخیص داده شود، شما زودتر می توانید درمان را شروع کنید که میتواند به کاهش بروز علائم شما کمک کند. برخی از مردان به دلیل ترس و خجالت از صحبت درباره علائم ابتلا به اختلال نعوظ با پزشک خود تردید دارند. باید این نکته را بدانید که پزشک شما برای کمک به شما در طی این فرآیند و ارائه هرگونه پشتیبانی لازم که ممکن است شما نیاز داشته باشید، در اینجا حاضر است.
به تعویق انداختن قرار ملاقات با پزشک می تواند سبب به تأخیر افتادت معالجه مؤثر شود و برای شرایط دیگری که اختلال نعوظ، زمینه ساز آن است مضر و خطرناک باشد. پس بهتر است که هر چه زودتر با پزشک خود قرار ملاقاتی ترتیب دهید که در این صورت پزشک می تواند یک تشخیص دقیق داشته باشد و به سرعت درمان را شروع کنید.
علت این بیماری چه جسمی، روانشناختی و چه ترکیبی از این دو باشد، اختلال نعوظ می تواند منبع استرس روحی و عاطفی برای شما و شریک زندگی شما باشد. اما باید این نکته را در نظر داشته باشید که این مشکل یک مشکل بلند مدت نیست و با تشخیص به موقع و درمان موثر قابل رفع شدن است.
ثبت ديدگاه