در این نوشته می خوانید:
هر انچه باید در مورد انواع بیماری تناسلی مردانه و حالات آلت تناسلی بدانید
بیماری تناسلی مختلفی برای آلت تناسلی وجود دارد. برخی از این بیماری ها جزئی هستند و مشکلات زیادی ایجاد نمیکنند. اما برخی دیگر جزو موارد مهم و جدی پزشکی هستند که نیاز به درمان فوری یا جراحی دارند. برخی از بیماری های آلت تناسلی میتواند مادرزادی باشد، به این معنا که از بدو تولد به این صورت باشد، و یا می تواند با گذشت زمان ایجاد شود. برخی از اختلالات و بیماری های متداول آلت تناسلی مردانه در ادامه معرفی خواهد شد.
بالانیتیس یکی از انواع بیماری تناسلی
بالانیتیس یکی از انواع بیماری تناسلی که به التهاب سر آلت در ناحیه ختنه گاه گفته می شود. در صورتی که پیش پوست آلت نیز دچار التهاب باشد، بالانوپوستیت نامیده می شود. علائم بالانیت شامل درد آلت، تورم و خارش، وجود بثورات در ناحیه آلت تناسلی مرد و ترشحات سفید رنگ با بوی شدید است. شایع ترین علت دچار شدن به بالانیتیس رعایت نکردن بهداشت در مردان خصوصاً در آقایانی که ختنه نشده باشند، است.
در صورتی که زیر پوست ختنه گاه در آلت تناسلی مردانه به درستی تمیز نشود، باکتریها، قارچها، عرق و سلولهای مرده پوست در اطراف آن جمع شده و منجر به التهاب خواهد شد. در آقایانی که ختنه نشده باشند، پوست ختنه گاه به سختی جمع می شود، بنابراین نمیتوانند به درستی زیر پوست ناحیه ختنه گاه را تمیز کنند و همین امر موجب افزایش خطر التهاب عفونت و بالانیتیس خواهد شد. از دیگر دلایل ابتلا به بالانیتیس انتقال عفونت های مختلف از راه ارتباط های جنسی است. در صورتی که علت ابتلا به بالانیتیس عفونت باشد، از داروهای آنتی بیوتیک یا ضد قارچ برای درمان آن استفاده خواهد شد. توجه داشته باشید در آقایانی که ختنه نشدهاند، در صورت ابتلا به بالانیتیس شدید، بهترین گزینه برای درمان ختنه کردن است.
اپیسپادیاس از دیگر بیماری تناسلی
اپیسپادیاس از دیگر بیماری تناسلی که یک نقص مادرزادی در ناحیه پیشابراه مردان است که در این حالت مجرای ادراری آقایان به طور کامل رشد نکرده و یا در جای صحیح قرار ندارد و همین امر موجب عدم توانایی ایشان در دفع ادرار خواهد شد. این امر فقط در آقایان وجود ندارد، بلکه همه پسران و دختران می توانند به صورت مادرزادی دچار بیماری اپیسپادیاس باشند. پسرانی که با این بیماری متولد میشوند بهطور معمول آلت تناسلی کوتاه و پهنی دارند که به طرز غیر عادی خمیده است. دهانه مجاری ادرار به جای قرارگیری در نوک آلت تناسلی مردانه در بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است در بدنه آلت تناسلی و یا در سطح فوقانی قرار داشته باشد.
استخوان شرمگاهی پهن و بزرگ، آلت تناسلی با شکل و انحنای غیر عادی، نفروپاتی رفلاکس یا بازگشت ادرار به کلیه، بی اختیاری ادرار و عفونتهای شدید دستگاه ادراری از جمله علائم ابتلا به این بیماری است. این علائم و نشانه ها از خفیف تا شدید در میان افراد مختلف متفاوت است. برای درمان افرادی که دچار اپیسپادیاس خفیف هستند، ممکن است نیازی به جراحی نباشد، اما در بیشتر موارد برای درمان این بیماری باید از عمل جراحی کمک گرفت. هدف از درمان این بیماری افزایش عملکرد و طول آلت تناسلی مردانه و ظاهر بخشیدن طبیعی به آن است. لازم به ذکر است در مواردی که مثانه نیز دچار این بیماری استف باید با عمل جراحی یک مسیر برای عبور ادرار به صورت طبیعی و کمک به امکان باروری ایجاد کرد. دو روش متداول جراحی برای درمان این بیماری وجود دارد که شامل روش درمانی کانت ول و روش میشل است.
هیپوسپادیاس بیماری تناسلی از نوع نقص مادرزادی
هیپوسپادیاس بیماری تناسلی از نوع نقص مادرزادی است که در آن سوراخ خارجی پیشاور را به جای نوک آلت زیر کلاهک آن قرار می گیرد. در برخی مواقع ممکن است خروجی ادرار در بدنه آلت تناسلی نیز قرار گرفته باشد. این بیماری بسته به محل شکل گیری دهانه شدت متفاوتی دارد. در بسیاری از اوقات سوراخ خروج ادرار نزدیک کلاهک آلت تناسلی قرار دارد، اما در برخی پسران در بدنه آلت تناسلی یا قسمت تحتانی آن و یا به ندرت زیر کیسه بیضه سوراخی برای خروجی ادرار قرار دارد. از جمله علائم و نشانه های هیپوسپادیاس می توان به محل غیر طبیعی خروج ادرار، شکل منحنی غیر عادی آلت تناسلی، خروج ادرار به صورت غیر طبیعی و ناهنجاریهای پوست ختنه گاه اشاره کرد.
هیپوسپادیاس مشکلی نسبتا رایج است که تشخیص و درمان آن ساده است. بیشتر مردانی که با این مشکل متولد شدهاند، در صورت درمان به موقع در بزرگسالی در عملکرد جنسی خود مشکلی نخواهند داشت. برای درمان این بیماری می توان از عمل جراحی برای قرار دادن دهانه خروجی ادرار در جای مناسب و در برخی مواقع برای برطرف کردن انحنای غیر عادی آلت و راست کردن آن استفاده کرد. درمان جراحی برای این بیماری اغلب در سنین سه تا ۱۸ ماهگی انجام میشود.
سرطان آلت تناسلی مردانه از نوع خطرناک بیماری تناسلی
سرطان آلت تناسلی از نوع خطرناک بیماری تناسلی در مردان تقریباً اکثر مواقع با سرطان سلول های پوستی آلت شروع می شود. برای سرطان آلت تناسلی ۵ نوع مختلف وجود دارد که به آنها کارسینوم سلول سنگفرشی، ملانوما، سرطان سلول پایه ای، آدنوکارسینوم و سارکوما گفته می شود. حدود ۹۵ درصد سرطان های آلت تناسلی با سلول های سنگفرشی که سلول های مسطح روی پوست هستند آغاز میشوند. به سرطان هایی که از سلول های سنگفرشی شروع میشود، کارسینوم سلول سنگفرشی گفته میشود. این نوع سرطان به تدریج رشد می کند و معمولاً در صورتی که به موقع تشخیص داده شوند، قابل درمانند. کارسینوم درجا یا سی آی اس اولین مرحله از بروز سرطان سلول سنگفرشی است.
در این نوع سرطان، سلولهای سرطانی در لایههای بالای پوست آلت تناسلی ایجاد می شود. ملانوما و سرطان سلول های پایه هر کدام کمتر از دو درصد از کل سرطان های مربوط به آلت تناسلی را تشکیل می دهند. سارکوما و آدنوکارسینوما که به عنوان بیماریهای پاژه شناخته می شوند، نسبت به سایر بیماری ها نادر تر هستند. در همه موارد لازم به ذکر است در صورت تشخیص به موقع احتمال درمان سرطان آلت تناسلی مردانه بسیار زیاد است، با این حال در صورت نفوذ سرطان به بافتهای عمیقتر آلت تناسلی ممکن است جراح برای درمان مجبور به برداشتن یک بخش یا همه آلت تناسلی مردانه برای از بین بردن سرطان بشود. بنابراین توصیه میکنیم درباره علائم و علل و راههای تشخیص و روش های درمان سرطان آلت تناسلی اطلاعات بیشتری کسب کنید.
بیماری پیرونی
این بیماری یکی دیگر از بیماریهای آلت تناسلی است که موجب انحراف و کوتاهی آلت می شود. بیماران در این حالت نعوظی دردناک را تجربه می کنند. علت این بیماری تشکیل بافت فیبروز در داخل آلت تناسلی است. بسیاری از آقایان دارای انحنای کمی در آلت تناسلی خود هستند که مشکل ساز نیست. زمانی که این خمیدگی به هنگام نعوظ دردناک باشد و یا مقدار آن زیاد باشد، میتواند موجب اختلالاتی هنگام نعوظ شده و یا حتی ممکن است رابطه جنسی را غیر ممکن کند. از جمله علائم و نشانههای بیماری پیرونی میتوان به بافت زخمی در زیر پوست آلت تناسلی اشاره کرد. یکی دیگر از این علائم خم شدن یا انحنای زیاد آلت تناسلی، مشکل در نعوظ یا حفظ آن، کوتاه شدن آلت تناسلی و دردناک بودن نعوظ است. بیماری پیرونی در صورتی که خفیف باشد موجب ایجاد مشکل قابل توجهی نخواهد شد و در آن صورت نیازی به درمان نیست. علاوه بر این ممکن است این بیماری در صورت خفیف بودن بدون هرگونه درمانی بهبود یافته و خود به خود برطرف شود. اما توجه داشته باشید اگر انحنای آلت جنسی مرد موجب ایجاد اختلال در رابطه جنسی شده و یا موجب نعوظ دردناک میشود، باید فوراً با یک پزشک ملاقات کنید. در این هنگام ممکن است برای درمان احتیاج به استفاده از دارو را داشته باشید. این داروها میتوانند به صورت تزریقی نیز باشند. گاهی اوقات نیز ممکن است بنا به تشخیص پزشک استفاده از جراحی برای درمان به کار برده شود. در صورتی که دچار پیرونی شدید باشید، این بیماری به طور خود به خودی درمان نشده و به احتمال زیاد باید از روش جراحی استفاده کنید.
فیموزیس و پارافیموزیس نوع دیگری از بیماری تناسلی
فیموزیس و پارافیموزیس نوع دیگری از بیماری تناسلی به دلیل تنگ بودن پوست سر آلت، پوست ناحیه ختنه گاه نمی تواند روی آلت تناسلی جمع شود. این بیماری بیشتر در پسران و مردانی که ختنه نکرده باشند، رخ میدهد. فیموزیس در میان نوزادان بسیار شایع است زیرا پوست ختنه گاه آنها هنوز سفت است. در بیشتر موارد هنگامی که پسران بزرگ تر می شوند، این مسئله به طور خود به خودی برطرف میشود، با این حال اگر پسران نتوانند تا دوران نوجوانی پوست ختنه گاه خود را جمع کنند، به احتمال زیاد باید برای درمان به پزشک مراجعه کنند. از جمله روشهای درمانی موفق برای این بیماری استفاده از کرم های استروئیدی برای شل شدن پوست ختنه گاه به منظور جمع کردن آن یا ختنه کردن است.
از جمله علائم و نشانههای این بیماری میتوان به عدم توانایی برگرداندن پوست ختنه گاه به حالت طبیعی، مشکلات نعوظ و انزال و ادرار ، تغییر رنگ و کبودی آلت تناسلی و تورم آن اشاره کرد. پارافیموزیس یک بیماری پزشکی اورژانسی است که برای ارزیابی و درمان آن باید فوراً به یک پزشک متخصص مراجعه کرد. از جمله گزینه های درمان این بیماری ختنه است.
پریاپیسم از انواع شایع بیماری تناسلی
پریاپیسم یکی از انواع شایع بیماری تناسلی است که در آن بدون تحریک شدن و یا پس از تحریک شدن انسان برای بیش از ۴ ساعت در حالت نعوظ باقیمانده حتی با ارگاسم نیز تسکین نخواهد یافت. نعوظ با این شرایط دردناک خواهد بود. ضمن اینکه می تواند بدون تحریک جنسی نیز فرد دچار نعوظ شود. از جمله علل شایع ابتلا به این بیماری، سوء مصرف الکل و مواد مخدر به ویژه کوکائین و ماری جوانا و مشکلات نخاعی و برخی بیماریهای خونی است. پریاپیسم نیز یک بیماری فوریتی پزشکی است. توجه داشته باشید اگر پس از نعوظ بیش از ۴ ساعت در آن حالت بمانید، باید فوراً به اورژانس مراجعه کرده و تحت درمان قرار بگیرید. درمان متداول این بیماری، تخلیه خون از آلت تناسلی مردانه است. علاوه بر این ممکن است از برخی داروها که رگهای خونی را کاهش می دهند نیز استفاده کرد. برای درمان این بیماری به ندرت از روش جراحی استفاده می شود.
با توجه به موارد گفته شده در بالا اگر نشانه های هر یک از بیماری های فوق را دارید، توصیه می شود فوراً به یک متخصص اورولوژی مراجعه کرده و با وی مشورت نمایید.
ثبت ديدگاه