بیماری پیرونی ناشی از ناهنجاری های به وجود آمده در حین بهبود زخم آلت تناسلی است، که می تواند موجب درد آلت، کوتاه شدن و انحنای آن شود. بروز این بیماری اغلب همراه با اختلال نعوظ است و می تواند منجر به اختلال پیشرونده و شدید در هنگام مقاربت جنسی شود. این اختلال به دو مرحله التهابی فعال و مزمن تقسیم می شود. معمولاً درمان خوراکی و با داروی این بیماری دارای كارآیی محدودی است. در بیماران با انگیزه، كشش آلت تناسلی اغلب مفید اثر واقع می شود. تزریق کلاژناز در داخل بدن نیز یک روش غیر جراحی به منظور کاهش انحنای آلت تناسلی مورد استفاده قرار می گیرد. جراحی همچنان موثرترین و استاندارترین روش درمانی بیماری پیرونی به حساب می رود.
